Scroll down for English translation!

Van Bangkok naar Pattaya naar Chiang Rai

Dus onze laatste update was vlak voordat we naar Pattaya gingen op Jeugdkamp met onze kinderen van de school. Het was een zwaar weekend voor ons team. Allereerst zijn we deze week naar drie verschillende plaatsen gereisd (Bangkok, Pattaya, Bangkok, Chiang Rai). Ten tweede omdat één van onze teamleden in het ziekenhuis eindigde.

Onze Priscilla voelde zich al de hele week niet lekker en vrijdag (wanneer de laatste blog geschreven is) viel ze bijna flauw terwijl we net naar de film geweest waren. Gelukkig met wat hulp van hele aardige mensen die toevallig Nederlands waren hebben we haar veilig en wel naar het hotel terug kunnen brengen. Maar na een paar uur voelde ze zich nog steeds beroerd en werd het eigenlijk alleen maar erger. Een ambulance heeft haar opgehaald en haar naar een erg professioneel ziekenhuis gebracht waar ze haar te horen kreeg dat ze uitgedroogd was. Ze heeft heel veel moeten rusten en kreeg ook een infuus om weer beter op krachten te komen. Het moeilijke was alleen dat ze in het ziekenhuis moest blijven terwijl wij naar Pattaya gingen. Gelukkig heeft ze erg goede doktoren gehad en is Margret het hele weekend bij haar geweest.

Ondertussen was de rest van ons team onderweg naar Pattaya (een busrit van 2 uur). Helaas hebben we Priscilla en Margret achter moeten laten, maar we waren wel blij dat we nog een paar dagen hadden met de kinderen. Het gave in het weekend was dat er 17 mensen (zowel kinderen als volwassen) gedoopt zijn! Lindsay was één van de 17! Pattaya ligt aan de zee, dus al deze 17 mensen werden gedoopt in de Golf van Thailand. Geweldig beeld om te zien!

Op maandag hebben we afscheid moeten nemen van al onze nieuwe vrienden van Bangkok en zijn we op weg gegaan naar Chiang Rai. Gelukkig met het hele team (na een heel weekend rusten was Priscilla sterk genoeg om met ons mee te kunnen en het gaat nu al stukken beter met haar!). Naar Chiang Rai was een busrit van wel 10 uur, helemaal naar het noorden. Midden in de nacht van de 23^e naar de 24^e van April hebben we onze eerste verjaardag in het buitenland gevierd; Lisette is nu 24 jaar!

7 uur ’s ochtends zijn we aangekomen met onze mooie bus in Chiang Rai. Voor de komende drie weken hebben we onze vertaler, Pang met ons. We kennen haar al van onze 1^e 3 dagen in Bangkok. We hebben een vertaler nodig, omdat de eigenaars in ons nieuwe huis maar een beetje Engels spreken. Chiang Rai is ook een stad, maar zo veel kleiner dan Bangkok. We wonen nu met een voorganger en zijn familie die echt een geweldig mooi huis hebben wat lijkt op een boerderij, een Thaise boerderij. Ze hebben 10 honden, een hele boel kippen en bijna alles wat je in de tuin vind kun je eten. Dus we genieten enorm van de natuur, wat jullie natuurlijk mooi terug kunnen zien op de foto’s. Nieuwe foto’s zijn geupload, enjoy!

De laatste paar dagen zijn we erg druk geweest met lekker veel praktisch werk. Het is hier 41 graden overdag, dus jullie kunnen je wel indenken hoeveel we zweten hier. We proberen al het zware werk in de ochtend te doen, zodat we in de middag kunnen rusten. We hebben al geverfd, gezaagd en schoongemaakt en vandaag zijn we als een beloning wezen zwemmen! Onze timing was perfect want we kwamen precies in een storm terecht. Maar we zijn nog steeds als bikkels gaan zwemmen.

Vandaag was ook de dag dat we gedag moesten zeggen tegen één van onze leiders, die weer terug ging naar Holland. We vinden het echt heel jammer dat Jonathan moet gaan, maar we zijn hem zo dankbaar dat hij de moed had om met ons 9 meiden mee te gaan voor deze 4 weken. We gaan je echt heel erg missen!

Het internet is hier niet zo makkelijk bereikbaar als in ons hotel in Bangkok, maar het is nog steeds een mogelijkheid. Dus misschien zal het een beetje langer duren soms, maar updates gaan er komen! We maken hier namelijk ontzettend veel mee, maar we denken nog steeds aan jullie allen die thuis zijn. Hopelijk is dat voor jullie net zo J. Een hele fijne week toegewenst!


Link foto's: https://picasaweb.google.com/115679105172514355989/ChiangRaiThailand?authuser=0&authkey=Gv1sRgCOi1j-fW6pG8pgE&feat=directlink

From Bangkok to Pattaya to Chiang Rai

So our last update was just before we went to Pattaya for Youthcamp with our kids from school. It was a very heavy weekend for our team. First because we travelled to 3 different places in one week (Bangkok, Pattaya, Bangkok, Chiang Rai). Second because one of our teammates ended up in the hospital.

Our Priscilla was not feeling well all week and on Friday, on the day the last blog was posted, she nearly fainted in a shopping mall. So with help from some friendly people who were by the way Dutch we got her safely back to our hotel. But after a couple of hours she still wasn’t doing fine and actually getting worse. An ambulance picked her up and brought her to a very professional hospital were they diagnosed her with dehydration. So she had to rest a lot and got a infusion to get her energy back. The hard part was that she had to stay in the hospital while we were going to Pattaya. Luckely she had very good doctors and Margret was with her the whole time.

In the meantime we were on our way to Pattaya (a bustrip of 2 hours). Sad that we had to leave Priscilla and Margret but happy to still have a couple of days with the kids. And the awesome part is that in that weekend 17 people (kids as adults) have been baptised. Lindsay was actually one of those 17! Pattaya has a beach, so all the people getting baptised happend right in the ocean! Awesome sight to see.

After a bittersweet goodbye to all our lovely new friends from Bangkok we left for Chiang Rai, luckely with the whole team (after resting for a weekend Priscilla could come with us and she is doing much better now). To Chiang Rai was a bustrip of 10 hours, all the way to the north. And in the middle of the night from 23th to 24th of April we celebrated our first birthday abroad; Lisette is now 24 years old!

At 7 o’clock in the morning we arrived with our nice bus in Chiang Rai. For these three weeks we have our translator Pang with us, we know her already from our first 3 days in Bangkok. We have a translator with us because in our new home the owners don’t speak a lot of English. Chiang Rai is also a city but much smaller than Bangkok. And the place we are staying is not even in the city but nearby in the countryside. We live with a pastor and his family who have a awesome home what looks like a farm, a Thai farm actually. They have 10 dogs, a lot of chickens and almost everything we eat you can find in their garden. It’s so amazing to go from a busy and big city to a quiet and peacefull place as this. So we are really enjoying the nature what you also will see in the picture. New ones have been uploaded, so enjoy!

The last couple of days we have been busy with a lot of practical work. It is 41 degrees celcius during the day, so you can imagine how much we sweat. We try to do all the hard work in the morning so in the afternoon we can rest. We’ve already been painting, sawing and cleaning, and as a treat we went swimming. Our timing was ‘perfect’ because we landed in the middle of a storm, but still we went swimming!! Today was also the day that on of our two leaders went back to Holland. Unfortunately we had to say goodbye to Jonathan, but we are so grateful that he had the courage to come with us 9 girls. We will miss you!!

The internet is not so accessible here as it was in Bangkok, but still doable. So it might take a little bit longer, but eventually it will come! Because how much we experience here, we also still think about all you guys at home. We hope it is the same for you J. Have a nice week!

Link photo's : https://picasaweb.google.com/115679105172514355989/ChiangRaiThailand?authuser=0&authkey=Gv1sRgCOi1j-fW6pG8pgE&feat=directlink

Songkran and more!

Scroll down for English translation!

Songkran en nog veel meer

Een geweldig gave feestweek hier in Thailand. Je moet je voorstellen dat beide kanten van alle drukke wegen hier in Bangkok volstonden met mensen die emmers water aan het gooien waren, waterpistolen leegschoten en voorbijgangers het gezicht besmeren met klei. In de straat blijven alle auto's en scooters gewoon rijden die vanaf de kant zowat aangevallen worden met liters water. Hun tegenaanval was rondrijden met pickup trucks vol mensen en een grote vriezer met ijskoud water wat teruggegooid werd. Aanvallen maar!!

(Sorry dat er niet zo veel foto's van zijn, maar onze camera's waren niet waterproof)

Dit heeft alles te maken met het nieuwe jaar wat afgelopen zaterdag begonnen is. Het water is een symbool voor het schoonwassen wat er allemaal in het afgelopen jaar gebeurd is en al de klei schijnt voor geluk te zijn. Helaas kom je er gewoon niet onderuit om droog te blijven of niet besmeerd of je moet je opsluiten in je huis (wat velen hier vast ook wel doen).

We hebben direct van deze gelegenheid gebruik gemaakt! Want iedereen had natuurlijk vakantie, dus voor ons was er deze week weinig op de school te doen. Hierdoor hadden we de mogelijkheid om in een ander gebouw van de organisatie een paar dagen te verven! Echt heel fijn om te doen en lekker bezig te zijn. En zeker voor een goed doel; het gebouw wordt gebruikt als werkplaats voor ex-prostituees die daar sieraden, jurkjes en tassen maken. Het helpt deze vrouwen om een normaal inkomen te hebben zonder hun eigen lichaam hiervoor in te zetten. Hierin hebben we ze dan ook goed kunnen steunen door half de winkel leeg te kopen ;-).

Na het verven hadden we geluk. Warm dat we waren, buiten kregen we een koud welkom met al het water. We hebben dan ook verder lekker genoten in het waterfeest! Vrijdagavond waren we uitgenodigd om bij Sophia, één van onze lieve contactpersonen te eten. Ze heeft haar getuigenis met ons gedeeld en het was geweldig om een avond samen met haar familie door te brengen. Ze stelt haar huis open, geeft ons haar tijd en moeite en we hebben haar echt mogen leren kennen als een liefdevolle, zorgzame, maar zeker ook humoristische vrouw. Samen met haar man hebben we ons klaargemaakt voor straatoutreach, onze volgende uitdaging voor dit weekend (Songkran). We hebben waterflesjes gekocht, etiketten gemaakt met daarop 'Jesus loves you'. Vooral in een land met een andere religie moet je met de simpele boodschappen beginnen, dat hebben we dan ook gedaan.

Het hele weekend is als zucht voorbijgegaan. Wel echt 3 dagen nat geweest door alle festiviteiten, maar dat was het zeker allemaal waard. Soms even met mensen kunnen praten, soms weet je ook niet wat het effect ervan is. Maar we vertrouwen op God dat Hij hiermee verder gaat, want wij doen het samen met Hem.

Door alle drukte was het heerlijk om maandag een dagje vrij te zijn. Zonder dat je het soms zelfs doorhebt ben je dan al weer 7 dagen achter elkaar aan het werk. Maar onze leiders zorgen goed voor ons, dus de vrije dag kwam als geroepen.

Wat voor ons ook een hele mooie bediening is, maar zeker uitdagend is het bezoeken van 'The red light district' oftewel het prostitutiegebied. Je komt als het ware echt in het hol van de leeuw. Dus van te voren zorgen wij ook echt dat er veel voorbede gedaan wordt en bescherming voor elkaar als groep en individueel. Samen met Jezus gaan we de straat elke keer naar binnen en hopen een lichtje te schijnen. Afgelopen dinsdag en woensdag hebben we dit helemaal zonder begeleiding gedaan voor het eerst. Wat spannend was, maar mooie uitkomsten gaf. Er waren vrouwen bereid om te praten. Natuurlijk moet je wel een drankje kopen (non-alcoholisch natuurlijk ;-)) anders kost het haar te veel geld en er wordt ook op deze vrouwen gelet. Maar het was voor ons een bemoediging om een bemoediging te kunnen zijn voor een paar van deze vrouwen. Het mooie is ook zeker dat hierin zo naar boven is gekomen dat een elk van ons een eigen taak heeft in het team. Sommige deden voorbede wanneer de verschillende teams de straat in gingen, dus in die tijd is er constant gebed. Binnen de team hebben mensen geleerd dat ze praters zijn of juist degene die observeert. Om dit uit te vogelen is zeker niet makkelijk, maar we zetten dapper door. Door het elke keer weer te proberen, lijkt het soms alsof je gecoached wordt door God. Hij laat je zien waar je klaar voor bent, of waar je soms te snel in gaat, wanneer je op Hem mag vertrouwen om te spreken of dat Hij je dingen wil laten zien door te observeren. Al met al een prachtige bediening waar we in Pattaya ook nog veel mee aan het werk zullen zijn.

Momenteel zijn we bezig met onze laatste dag lesgeven. We hebben genoten van de kinderen hier en vanochtend een heel lief afscheid van ze gehad in het Engels! Het gaat snel, maar we zitten alweer in onze derde week hier, zelf in de laatste paar dagen hier in Bangkok. De komende week ziet er als volgt uit:

Vanaf zaterdag (morgen) gaan wij met de kinderen hier op jeugdkamp in Pattaya! Ontzettend tof, want dit zou eigenlijk onze derde plek zijn waar we heen gaan, maar onverwachts komen we hier toch eerder. Het is namelijk maar 2 uurtjes rijden met de bus vanaf Bangkok. Hier hebben we de kans om naar het strand te gaan, een gezellige laatste paar dagen met de kinderen te hebben. Er worden zelfs rond de 17 mensen gedoopt in de zee, dus ook dat wordt een grote belevenis! Zondag zijn we weer terug en hebben we tot maandagmiddag te tijd om alles in te pakken en ons klaar te maken om richting Chiang Rai te zijn.

Gebeds- en dankpunten:

• Dat we alle mensen die we hier in Bangkok ontmoet hebben in ons hart mogen meenemen.
• Dat wij bewust zijn van de geestelijke strijd die er in onze gedachten kan zijn en hoe we hier tegen mogen vechten.
• Dat we persoonlijk en in teamverband gevormd worden door God.

Songkran and more


What an experience to be here in Thailand during Songkran! I think that nobody in our team had expected we would be in this situation. Imagine the following: Every busy street in Bangkok is covered with people trowing buckets full of water to all the people passing by (car or walking). Everywhere people had waterguns and clay to put on every face. A counter attack were pickup trucks driving around with twelve or more people in the back and freezers of icecold water. Let the battle begin!

(My appologise for not having more pictures, but our cameras weren't waterproof)

All of this has to do with the new year which has started last saturday. They use the water as a symbol for clensing your life and making it ready for the new year. And the clay.. they say it is a symbol for good luck. Trying to escape it is not possible! People who don't want to be wet are the biggest targets!

But we made good use of this situation. Everybody had holiday for a week, so for us there was not much to do at school. So we had the possibility to paint for a couple of days. It was so nice to be practical and for a good cause. The building was a workplace for women who worked at the bars and now found a living to make jewelry. This organisation has made it possible to help these women have a steady income without having to sell their own bodies. So in that we could be of good use and bought half of the store empty!

After painting we were in luck. Songkran was going on, so we are being welcomed with some ice cold water. So we enjoyed the day with the neighbours around us. Fridaynight we were invited to go to Sophia to have diner. She is one of our contactpersons and we are so happy we got to know her. She shared her testimony with us and we shared a lovely evening together with her family. Together with her husband we made ourselves ready for the next weekend which was streetoutreach. Our next challenge for Songkran. We bought waterbottles and put stickers on which said 'Jesus loves you'. Especially in a country with many different religions we have to start with simple messages. So we did!

The whole weekend went by so quickly! We have been wet voor three days, but it was all worth it. We had the change to talk to some people. Sometimes you don't know what the effect is. But we trust on God that He will continue stretching out to these people. Because we work together with Him.

Because of all the work we have done it was so nice to have a free day. Without knowing we worked for seven days straight. But our leaders take really good care of us, so the free day was heaven!

What has been a awesome ministery but also really a challenge was visiting the red light district. It feels like actually going into enemy territory. So we did al lot of intercession before hand and prayed for protection everytime we go in. Together with Jesus we go into these streets en hope to be a light for the people there. Past thusday and wednesday we had the change to go without supervision of our contactpersons. Which was pretty excited and it also gave good results. There were women who open to talk. Ofcourse you have to buy a drink (non-alcoholic ofcourse ;-)) otherwise it will cost her money and the women are being watched carefully. But it was so encouraging for us to be a encouragement for them. The beautiful part was that in the team we came to the conclusion that each on of us has their own task in the team. Some stayed outside the street to do intercession, so the whole team there was prayer when the teams were inside. Within the teams who went inside we had our talkers and some who observed. To figure this out was not easy, but we try again every time. That feels like being coached by God actually which is awesome. He shows us if we are ready, or when we go to fast for our own good, we can trust on Him to speak or when He simply wants to show you something. It is a awesome ministery to work in and in Pattaya we will be doing this again.

At the moment we are giving our last teaching day at the school. We enjoyed every moment with the kids. This morning we even got a beautiful goodbye from them all in English!! The days go by quickly, it's already the third week here and even the last couple of days here in Bangkok. The next week looks like this:

Tomorrow (saturday) we are leaving with the kids for Youthcamp in Pattaya. Which is pretty funny because that is actually our third place to go, but now we will be there sooner. It's a 2 hour drive by bus from Bangkok. In Pattaya we have the change to go to the beach, have a fun couple of days with the kids and there are even 17 people being baptised here in the sea! Sunday we will return to Bangkok were we have until mondayafternoon to pack our stuff and get ready to go to Chiang Rai!


Prayerpoints and things to be thankfull for:

• The people we have met here in Bangkok and that we may caring them with us in our hearts.
• That we are aware of the spirtual battle going on in our thoughts and how we can fight against this.
• The fact that we are being moulded personally and teamwise by God.

Hoi allemaal,

Na een week weer een nieuwe update. We zijn maar een week verder, maar er zijn al zo veel dingen gebeurd. Check ook even de link voor de foto's want die zijn ook weer vernieuwd ( https://picasaweb.google.com/115679105172514355989/FirstWeeksInThailand?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNTF9bi9tf_adQ&feat=directlink )

Vandaag is de 1e dag van Songkran: Het begin van een nieuw jaar in Thailand! En dat vieren ze door middel van een waterfestival. We waren door vele al helemaal voorbereid dat we helemaal zeiknat zouden worden, maar we hebben er nog niks van gemerkt. Aan de foto's die gaan komen zul je vast wel zien of dat ook zo gebleven is ;-).

Bij vorige week woensdag waren we gebleven. De eerste twee dagen in ons nieuwe verblijf zijn we voornamelijk op de school geweest. Daar hebben we in de ochtend Engelse les gegeven aan de kinderen die echt amper engels kunnen dus dat is zeker wel even een uitdaging. Je wil ze natuurlijk zo veel mogelijk leren, maar het moet ook wel een beetje leuk blijven voor de kinderen. In de middag mochten we ook programma leiden. De eerste paar uur spelletjes en liedjes en daarna knutselen en lekker creatief zijn. Dit verliep erg goed en vooral heel leuk om met die kinderen liedjes te zingen met bewegingen erbij!

Na die twee dagen waren de kinderen vrij, want het paasweekend stond voor de deur. Heer raar om met die tijd in het buitenland te zijn. Maar samen met ons team hebben we er een hele fijne tijd van gemaakt. We zijn zelfs op goede vrijdag zowel naar vluchtingen als in 'the red light district' geweest, wat heftig was maar goed om te beseffen hoe de situatie hier in elkaar zit. Op zaterdag zijn we overdag naar een familie geweest die allen geinfecteerd waren met het HIV virus. Vooral de vrouw (22jaar!) was er erg aan toe. Heel naar om te beseffen dat er medicijnen zijn om een redelijk normaal leven te kunnen leiden, maar velen weten er niet van af of het is te duur. Ook hier werden we even goed wakker geschud. Toch hebben we hier een mooie tijd kunnen hebben met gebed en aanbidding naast het bed van de vrouw. 's Avonds zijn we naar een internationale kerk van onze contactpersoon geweest. Heel erg gaaf en lekker Amerikaans sfeertje! Fijn om zelf te kunnen opladen en met God alles te delen wat we de afgelopen week al hebben meegemaakt.

Wie had dat gedacht dat we met pasen in Bangkok zouden rondlopen! Wij niet, maar toch is het zo! En het is zo gaaf om te zien dat in al die armoede en rottigheid die we soms tegenkomen er mensen werken die lijken op Jezus. Die met liefde en bewogenheid relaties met mensen aangaan die door de samenleving aan de kant worden gezet. Heel gaaf!

Paaszondag hebben we heerlijk teamtijd gehad en samen pasen kunnen vieren met worship, bidden en een heerlijk ontbijtje! De rest van de dag waren we vrij om even lekker te kunnen genieten.

Maandag zijn we naar een andere vluchtelingenfamilie geweest. Het was een mevrouw die wel voor 3 families tegelijkertijd zorgde. Er liepen we minstens 8 kinderen rond in het huis! Bijna iedereen was gevlucht vanwege het risico in hun land omdat ze christelijk waren. Huis, land, alles kapot gemaakt. Ze hadden niks meer. Heel fijn om deze mensen te mogen bemoeidingen en om met de kinderen te spelen, maar ook zeker wel moeilijk om dan weer weg te gaan. We hopen dat jullie ook willen bidden voor de vluchtelingen in dit land. Hun situatie lijkt uitzichtloos en soms is het lang wachten in angst, maar deze mensen zetten door, helpen elkaar en houden vast aan waar ze in geloven!

Dan zijn we alweer aangekomen bij dinsdag en woensdag. Twee dagen dat we weer les mochten geven op de school! Zowel Engels als liedjes, spelletjes en knutselen. Waterflessen voetbal hebben we uitgevonden, vinden ze erg leuk. Maar ook het lied Days of Elijah valt goed in de smaak. Hopelijk kunnen we die een keer filmen en uploaden!

Zo genoeg voor deze week! Veel leesplezier toegewenst en tot volgende week!

De liefste groetjes,

Het Mercy en Justice Team

Hey everybody!

After a week a new update! It's just one week further, but already so many things have happend. New photo's have been posted, so take a look ( https://picasaweb.google.com/115679105172514355989/FirstWeeksInThailand?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNTF9bi9tf_adQ&feat=directlink )

Today Songkran will begin: New Year in Thailand! They celebrate it with a waterfestival! They told us we should be prepared because they would be throwing water everywhere. But so far we didn't noticed. Check the pictures to see if this will stay the same ;-).

The last update was of last wednesday. De first two days in our new home, we've been mostly at the school. In de morning we could teach the kids English, who could barely say a whole sentence in English. So this is a challenge, but fun. You want the kids to learn as much as possible, but it also has to be a little bit fun for them. In the afternoon we could also lead the programme. Which was games, songs and crafts. This went very well and it was especially fun to sing songs with the kids which had a lot of movements.

After these two days the kids were free from school, because it's Easterweekend! Very strange to be out of the country for this holiday. But together with our team we made it a special time. Good friday we even went to a refugeefamily as one of the red light districts here. On saturday during the day we went to a family who were al infected the HIV virus. Especially the woman of 22 years old was in pretty bad shape. Very sad to realise that with medicines they could live a normal live. But many don't know where to get it or it's to expensive. This was a good wake up call for us. But still we had a really awesome time of worship and prayer next to the bed of the woman. In the night we went to a international church of our contactperson. Really good and very American, so a lot felt right at home. It was nice to recharge and share everything with God what had happend the past week.

Who would have thought that we would be in Bangkok with Easter. It is so cool to see that in all the bad things and poverty we see people who look and act like Jesus. They start relationships with real love and compassion with people who are but aside by society. Awesome!

On Eastersundag we had a lovely teammeeting and celebrated Easter together with worship, praying and a lovely breakfast. The rest of the day we were off to enjoy!

On monday we went to another refugeefamily. There was a woman who takes care of 3 families at ones. There were at least 8 kids running around. Almost everybody there were fled because they were in danger in their own country because they were Christian. Their home, land, everything was destroyed. They had nothing left. We had the change to encourage them en to play with all the kids. Then ofcourse it is hard to leave again. We are hoping you all could pray for the refugees in Thailand. Their situation seems lost and sometimes they have to wait a long time in fear, but these people purservere, they help each other and they hold on in what they believe!

Then we arrived at thusday and wednesday. Two days of teaching again at the school. English lessons as well as songs, games and crafts. Waterbottle soccer was something they really enjoyed. But also the Days of Elijah was something they wanted to do over and over again. Hopefully next time we can film it!

So this is enough for this week. Enjoy reading and untill next week!

Lot's of love,

The Mercy and Justice Team

https://picasaweb.google.com/115679105172514355989/FirstWeeksInThailand?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNTF9bi9tf_adQ&feat=directlink

More pictures have been uploaded. Enjoy!

First couple of days

Hallo allemaal,

Nou hier is ons eerste officiële bericht vanuit Thailand!! Het is bijna 1 week verder van het allereerste bericht wat we gestuurd hebben, maar er is zo veel veranderd in deze week. Ga er maar even lekker voor zitten...

Het was zaterdag 31 maart, het einde van de ochtend. Iedereen was druk bezig met het schoonmaken van Licht in Duuster (LID) en nog een laatste weging van de tas (we mochten maar 17 kg meenemen). Om 12 uur was het allen verzamelen en heeft de staff van Heidebeek voor ons als team gebeden. Daarna werden we allemaal even flink emotioneel, want het was tijd om afscheid te nemen van de staff en de helft van onze klas (die momenteel in Israël zit). Via bus en trein op Schiphol aangekomen. Daar kwamen we er achter dat ons vliegtuig bijna 2 uur vertraging had. Op zich geen probleem het was nog het begin van onze reis. Uiteindelijk opgestegen om 20.15 en via Istanbul naar Bangkok gevlogen zonder geen problemen. Onze bagage is verder veilig aangekomen en zo ook wij, dus dank God :).

Er is een 5 uur tijdsverschil met Nederland, dus dit viel mee naar onze gedachten. Op het vliegveld aangekomen zijn we goed opgevangen door 2 lieve vrouwelijke vertalers, waarvan er 1 ook met ons mee gaat naar Chiang Rai. Meer dan eten hebben we dan ook niet gedaan de 1e dag. Maar dan verbaas je al goed. We zijn uit eten geweest voor iets meer dan 1 euro per persoon. Dat is toch wel even anders dan Nederland. Ze betalen hier in Baht. En voor ons is ongeveer 40 Baht gelijk aan 1 euro (30 Baht is 1 dollar).

De 2e dag hebben we lekker kunnen acclimatiseren. Brood gevonden voor de ochtend, dat is zeker fijn naast al de rijst en noedels. Verder hebben we op de basis een oriëntatie gehad en uitleg van de cultuur. 's Middags kregen we, na de lunch natuurlijk, als team de tijd om de stad een beetje te verkennen en hebben we in de avond met het team tijd gehad voor worship, gebed en even delen hoe het met iedereen gaat.

De 3e dag, waar we nu bijna aan het einde zijn (het is voor ons nu 22uur), was een dag vol sightseeing met onze vertaler. We zijn via bus, trein (oftewel sky train genoemd in Thais, omdat ze ver boven de grond zitten) en zelfs boot midden in het centrum aangekomen. Hier hebben we verschillende tempels bekeken en een duidelijker beeld gekregen van de invloed van het Boeddhisme op de cultuur. Tijdens deze wandeltocht hebben we veel gebeden om zo meer wijsheid te krijgen over deze religie, maar ook om God groot te maken in een plek waar dit misschien ongebruikelijk is.

1. gebedspunt:

- Morgen gaan we naar een ander deel van de stad, waar we kinderprogramma mogen leiden waar eigenlijk nog vrij weinig over bekend is. Graag bidden voor wijsheid, maar ook dapperheid om te mogen uitstappen, fouten durven te maken en juist weer opnieuw te mogen proberen.

Onderhand zijn we nu op de 4e dag aangezien het internet gister uitviel. In die tussentijd zijn we verhuis van een andere in dezelfde stad, maar meer richting centrum. We waren nog maar net aangekomen of het ging gelijk van start. Na een korte uitleg werden we al voorgesteld aan de kinderen en hebben we in groepjes van hooguit 10 Engelse les kunnen geven. Dit was voor vele van ons wel even een uitdaging, maar met onze handen en voeten zijn we er doorheen gekomen. En morgen doen we het gewoon nog een keer. We hebben vandaag dus 1,5uur Engelse les gegeven aan kinderen van ongeveer 6 t/m 18. Na de lunch hadden we de kans om  lekker even liedjes met ze te zingen en spelletjes te doen. Hou wel in hoofd dat ze eigenlijk geen tot weinig engels kunnen praten! En smiddags was het heerlijk. We kregen de kans om mee te gaan met kinderen om lekker te gaan zwemmen! Een goede gelegenheid voor ons om ze iets beter te leren kennen.

De komende 3 weken verblijven we op deze plaats. We hebben een heel luxe hotel (voor Thaise omstandigheden). We slapen per 2 op een kamer, waarin zelfs een koelkast staat. We hebben ruimte en het is een heerlijk plek om aan het einde van de dag terug te komen om te rusten.

Foto's plaatsen wordt moeilijk omdat we al zo veel hebben. Er wordt zo snel mogelijk een fotoalbum aangemaakt met een link op deze website! Dus hou het in de gaten.

Voor nu zeggen we weer even gedag. Blijf vooral bidden voor creativiteit en geduld wanneer alles nog uitgezocht moet worden. Wij zijn nog steeds ontzettend blij dat wij hier de kans hebben dit te kunnen doen en we gaan er dan ook elke dag voor de volle 100% tegen aan!

Heel veel groetjes,

Het Mercy en Justice DTS Team